- ὀρθοδίκαν
- ὀρθοδίκᾱν , ὀρθοδίκαςby which justice is upheldmasc acc sg (epic doric aeolic)ὀρθοδίκαςby which justice is upheldmasc acc sg (doric)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ὀρθοδίκαν
Look at other dictionaries:
ορθοδίκας — ὀρθοδίκας, ὁ (Α) (δωρ. τ. αντί ὀρθοδίκης) αυτός πάνω στον οποίο στηρίζεται το δίκαιο, ο οποίος ανορθώνει τη δικαιοσύνη («ὀρθοδίκαν γᾱς ὀμφαλόν», Πίνδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ορθ(ο) * + δικᾱς / δίκης (< δίκη), πρβλ. ιθυ δίκης] … Dictionary of Greek
συν — σύν ΝΜΑ, και ξὺν και βοιωτ. τ. σούν Α (κύρια μονοσύλλαβη πρόθεση, στη νεοελλ. κυρίως σε λόγια χρήση, η οποία συντάσσεται με δοτική) 1. μαζί, από κοινού (α. «συν γυναιξί και τέκνοις» β. «ἐπαιδεύετο σὺν τῷ ἀδελφῷ», Ξεν.) 2. με τη βοήθεια (α. «συν… … Dictionary of Greek
